«ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ»

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» στις 29/5/2018.

Η κραυγή αγωνίας και τρόμου ενός αγέννητου παιδιού: «Αφήστε με να ζήσω» ακούστηκε καθαρά, δυνατά και παρακλητικά την Κυριακή 6 Μαΐου 2018 στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών.

Με αυτό τον τρόπο το νέο κίνημα «Αφήστε με να ζήσω» το οποίο εδώ και καιρό έχει υιοθετηθεί και αγκαλιαστεί από Σωματεία, Συλλόγους, Φορείς και γενικότερα απ’ όσους σέβονται το θαύμα της ζωής του εμβρύου από τη σύλληψη του, έκανε ζωηρά αισθητή την παρουσία του. Ήταν μία πάρα πολύ σημαντική ημερίδα «υπέρ της ζωής και εναντίον των εκτρώσεων» που την διοργάνωσαν είκοσι (20) μεγάλα Ελληνικά Σωματεία με την υποστήριξη της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος (Α.Σ.Π.Ε).

Η κραυγή αγωνίας και τρόμου του παιδιού, που μόλις γεννήθηκε το έπνιξε η ίδια η μάνα του, δεν ακούσθηκε ώστε να γλιτώσει τον άδικο θάνατο. Ενώ τώρα ακούγονται  στα ΜΜΕ κραυγές πόνου, ενδιαφέροντος αλλά και υποκριτικές φωνές για το σκληρό χαμό του.

Ποια η διαφορά του γεννημένου με το αγέννητο παιδί;

Πραγματικά πρόκειται για ένα θέμα το οποίο για πολλά χρόνια ήταν «ξεχασμένο και θαμμένο» στην πατρίδα μας, γιατί κυριαρχούσε απόλυτα «η αριστεροφροσύνη και ο προοδευτισμός» που ταύτιζαν την έκτρωση με το «δικαίωμα» της γυναίκας να ελέγχει…. το σώμα της. Κανένας δεν τολμούσε να αναφερθεί στα δικαιώματα του αγέννητου παιδιού. Του παιδιού το οποίο, από πολλούς, αντιμετωπίζεται ως μια «μάζα ιστών» και όχι ως άνθρωπος. Του παιδιού το οποίο στο όνομα της «προόδου» και του «φεμινισμού» θυσιάζεται, στην κυριολεξία, για τον οποιοδήποτε λόγο ή και χωρίς λόγο. Για να μην χάσει την άνεσή του κάποιος, για να μην νοιώσει ντροπή κάποιος, για να μην αντιμετωπίσει οικονομικές δυσκολίες κάποιος αλλά και για πολλούς άλλους σοβαρούς ή και λιγότερο σοβαρούς λόγους.

Με δεδομένη την επέλαση της αριστεράς και της προόδου! τα τελευταία χρόνια αλλά και την ανοχή και την ενοχή όλων των πολιτικών κομμάτων, είχαν λόγο μόνον όλοι αυτοί οι οποίοι στο όνομα της «αυτοδιαχείρισης» του γυναικείου σώματος υπερασπίζονταν τις εκτρώσεις και τις νομιμοποίησαν.

Σπάνια ακούγονταν κάποιες μικρές, ανεξάρτητες, έντιμες και σχεδόν απομονωμένες  φωνές.

Ευτυχώς τώρα κάποιοι φαίνονται αποφασισμένοι ώστε αυτή η συζήτηση να αρχίσει στη χώρα μας. Πιστεύουμε ότι είναι μία πολύ καλή εποχή καθώς και το διεθνές περιβάλλον αλλάζει. Εδώ πρέπει να θυμίσουμε τον νόμο Global gag rule (Κανόνας της Παγκόσμιας Μεγγένης) που ψηφίστηκε στις Η.Π.Α. από την κυβέρνηση του Ντ. Τραμπ και απαγορεύει τις εκτρώσεις.

Να δηλώσουμε με γνώση και θάρρος ότι, επί δεκαετίες, μαίνεται στην Πατρίδα μας η φοβερή μάστιγα των εκτρώσεων που: Αφαιρεί από το αγέννητο παιδί το πιο βασικό του δικαίωμα, το δικαίωμα στη ζωή. Έχει λάβει διαστάσεις μαζικής εξόντωσης του πληθυσμού και δημιουργεί συνθήκες δημογραφικής κατάρρευσης, με τις γνωστές και ολοφάνερες πλέον, συνέπειες που έχει για το Έθνος μας.

Μέσα στα τελευταία τριάντα (30) χρόνια, έχει χαθεί μια ολόκληρη Ελλάδα. Καταλαβαίνει κανείς ότι: είναι φοβερόν το προς κέντρα λακτίζειν.

Έτσι η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κύπρου υπερψήφισε με συντριπτική πλειοψηφία μάλιστα νομοσχέδιο: «Περί της κατ’ ευφημισμόν καλούμενης “διακοπής κυήσεως”, τουτ’ έστι περί εκτρώσεων, δηλαδή περί νομιμοποιήσεως της δολοφονίας αγέννητων παιδιών». Όπως γράφει μεταξύ των άλλων σε επιστολή διαμαρτυρίας στον πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κύπρου Δημήτριο Συλλούρη, ο Καθηγούμενος της Ιεράς και Σεβάσμιας Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου Αρχιμανδρίτης Εφραίμ.

Μωραίνει Κύριος ον Βούλεται απωλέσαι.

Υ.Γ. Στη Θεσσαλονίκη έχουν αρχίσει οι διεργασίες για την πραγματοποίηση Ημερίδας από Σωματεία και Συλλόγους που έχουν υιοθετήσει και αγκαλιάσει το νέο κίνημα «Αφήστε με να ζήσω».

Θα είμαστε όλοι εκεί.

                                                                                                                             Ο πρόεδρος 

                                                                                                                           Ερωτόκριτος Θεοτοκάτος